পাৰিবাৰিক জীৱনত কম বেছি পৰিমাণে কাজিয়া থাকে। কাজিয়া হ’লে প্ৰেমেৰে ভৰা সময়ও আহিব। ইয়াকেই সংসাৰ বুলি কোৱা হয়। বিবাহৰ মুহূৰ্তবোৰ সুন্দৰ কৰিবলৈ স্বামী-স্ত্ৰী উভয়ৰে কষ্টৰ প্ৰয়োজন। যিবোৰ কথাই সম্পৰ্কটোক টেঙা কৰি পেলাব সেইবোৰ এৰাই চলিব লাগে।
বিশেষকৈ কাজিয়াৰ সময়ত দুয়োজনেই সাৱধান হ’ব লাগে। কাৰণ কাজিয়া আৰম্ভ হৈ শেষ হ’লেও তাৰ দাগবোৰ থাকে। যুঁজৰ পিছৰ মুহূৰ্তবোৰ আৰু অধিক গুৰুত্বপূৰ্ণ। এই সময়ছোৱাত কিছুমান ভুল কামে সম্পৰ্কটোক জোকাৰি যাব পাৰে। এই সংবেদনশীল সময়ত বুজাবুজি ভাল নহ’লে সম্পৰ্কটোও বিচ্ছেদৰ পথত আগবাঢ়িব পাৰে।
গতিকে কাজিয়াৰ পিছত সম্পৰ্কটো যাতে ভাঙি নাযায় তাৰ বাবে এই ৬টা কাম নকৰিব। উদাহৰণ স্বৰূপে –
১/ কাজিয়াৰ পিছত দুয়োৰে খং বেছি থাকে। গতিকে কাজিয়া শেষ হ’লে মিলন কৰিবলৈ খৰখেদা নকৰিব। আপোনাৰ সংগীক ঠাণ্ডা হ’বলৈ সময় দিয়ক। কিহৰ বাবে সমস্যাৰ সৃষ্টি হ’ল সেই বিষয়ে চিন্তা কৰক। লগতে চিন্তা কৰক যে যুঁজখনৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ কি কৰিব লাগিছিল। ইয়াৰ পিছত যেতিয়া খং কমি যায় তেতিয়া আপোনাৰ সংগীৰ লগত কথা পাতক আৰু সকলো নিষ্পত্তি কৰক।
২/ কাজিয়াৰ পিছত ইজনে সিজনৰ কথাৰে আঘাত নকৰিব। ইয়াৰ ফলত কাজিয়া বাঢ়িব। আপোনাৰ সংগীয়ে সদায় প্ৰথমে কথা পাতিব বুলি আশা নকৰিব। নিজে আগবাঢ়ি যাওক। সমস্যাটো সমাধান কৰক।
৩/ কাজিয়াৰ অন্তত বহুতে খঙত ঘৰৰ দুৱাৰখন বন্ধ কৰি দিয়ে। এই কাম নকৰিব সংগীৰ পৰা আঁতৰি থকাটো কোনো সমাধান নহয়। বৰং সম্পৰ্কৰ তিক্ততা বাঢ়িব। গতিকে কথা পাতি থাকিব। নিজকে শান্ত কৰি সমস্যাটোৰ বিষয়ে আলোচনা কৰক।
৪/ বহুতে কাজিয়াৰ পিছত ইজনে সিজনক দোষাৰোপ কৰে। ইয়াৰ ফলত সমস্যা বাঢ়িব। ছোৱালীবোৰ অলপ বেছি অহংকাৰী। গতিকে পত্নীক পতিয়ন নিয়াবলৈ চেষ্টা কৰক। ধৈৰ্য ধৰক। আপোনাৰ পত্নীৰ কথা শুনক।
৫/ কাজিয়াৰ পিছত ক্ষমা খুজিবলৈ নাপাহৰিব। দুয়োজনে ইজনে সিজনৰ ওচৰত ক্ষমা বিচাৰক। এই প্ৰথাই সম্পৰ্কটো গভীৰ কৰি তুলিব।
৬/ কাজিয়াৰ পিছত তৃতীয় পক্ষৰ লগত বিষয়টো আলোচনা নকৰিব। আনৰ লগত সমস্যাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিলে কথাবোৰ ধেমেলীয়া হ’ব পাৰে। যিয়ে সমস্যাটো আৰু অধিক বৃদ্ধি কৰিব। গতিকে যিয়েই নহওক, নিজেই নিষ্পত্তি কৰক। ইয়াৰ দ্বাৰা সম্পৰ্কৰ সঠিক মূল্যায়ন হ’ব। আনৰ ওচৰত চুটি নহ’ব।