শনিবাৰ কেৱল শনি দেৱক পূজা কৰাই নহয়, তেওঁক সন্তুষ্ট কৰাৰ দিন। জন্ম তালিকাত যদি শনি দোষ বা শনি সদে সতী থাকে তেন্তে ব্যক্তিজনে জীৱনত বিভিন্ন সমস্যাৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হয়। শনিবাৰে কিছু ব্যৱস্থা কৰিলে শনি দোষ আৰু সদাসতিৰ পৰা মুক্তি পাব পাৰি।
শনি দেৱক হিন্দু ধৰ্মত ন্যায়ৰ দেৱতা বুলি কোৱা হয়। শনি গ্ৰহৰ খং উঠিলে মানুহৰ জীৱনত বিভিন্ন সমস্যাৰ আবিৰ্ভাৱ হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। আৰু যদি শনি দেৱ সুখী হয় তেন্তে মানুহে সন্মান, সন্মানকে ধৰি জীৱনত সকলো ধৰণৰ সুখ আৰু সুবিধা পায়।
গতিকে শনিবাৰে শনি দেৱক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ মানুহে বিশেষ পূজা আৰু বিভিন্ন ব্যৱস্থা কৰে। শনিবাৰে শনি দেৱক ভক্তিৰে পূজা কৰিলে বহু ধৰণৰ দোষ, দুখ আৰু দুখ-কষ্ট দূৰ হয়। শনিবাৰে ভগৱান শনিৰ বিশেষ আশীৰ্বাদ লাভৰ বাবে কিছু বিশেষ ব্যৱস্থা জানো আহক।
শনিবাৰে বিশেষ অফাৰ
শনিবাৰে পীপাল গছৰ পূজা বিশেষ তাৎপৰ্যপূৰ্ণ বুলি বিবেচিত হৈছে। শনিবাৰে সন্ধিয়া পিপল গছৰ তলত পানী আগবঢ়াই তিলৰ তেলৰ লেম্প জ্বলাই দিব। এনে কৰিলে ভগৱান শনিৰ আশীৰ্বাদ পোৱা যায় আৰু সুখ, সমৃদ্ধি আৰু স্বাস্থ্যৰ আশীৰ্বাদ পোৱা যায়।
বিশ্বাস অনুসৰি যিসকলৰ ৰাশিফল বা শনি সদেসতীত শনি দোষ আছে, শনি দেৱৰ বিজমন্ত্ৰ ওম আইন হ্ৰীম শ্ৰী শনৈশাৰ শনিবাৰে কমেও ১০৮ বাৰ জপ কৰিব লাগে। এই কথাই শনি দেৱক সন্তুষ্ট কৰি শনি দোষাৰ পৰা মুক্তি পালে।
শনি ভগৱানৰ আশীৰ্বাদ পাবলৈ চান্দা আৰু চান্দাক বিশেষ গুৰুত্ব দিয়া হয়। গতিকে শনিবাৰে কাপোৰ, কম্বল, ক’লা উৰাদ দালি, ক’লা তিল, জোতা বা চপ্পল আদি যিকোনো আৰ্তজনক দান কৰিব লাগে। শনি দেৱ এই কথাত সন্তুষ্ট হৈ জীৱনৰ সকলো বিপদ-দুখ ক্ৰমান্বয়ে নাইকিয়া হৈ গ’ল।
শনিবাৰে জীৱ-জন্তু আৰু চৰাইক সেৱা আগবঢ়োৱাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি বিবেচিত হয়। এনে কৰিলে শুভ ফল পোৱা যায় আৰু দুৰ্ভাগ্য উজ্জ্বল হয়। যদিও এই দিনটোত সকলো জীৱ-জন্তু আৰু চৰাইকে পৰিবেশন কৰিব লাগে, শনিবাৰে কাউৰী বা ক’লা কুকুৰক খুৱাই দিয়াটো অধিক শুভ বুলি গণ্য কৰা হয়।
এই কাম কৰিলে শনি দেৱৰ বিশেষ আশীৰ্বাদ পোৱা যায় আৰু জীৱনৰ চলি থকা সমস্যাবোৰ আঁতৰাই পেলোৱা হয়। শনিবাৰেও শনি মন্ত্ৰ উচ্চাৰণ কৰিব লাগে। এই বিশেষ দিনটোত শনি চলিছা, শনি স্তোত্ৰ, শনি স্তুতি আদি পাঠ কৰিব লাগে। এনে কৰিলে শনি দোষৰ বাবে উদ্ভৱ হোৱা সমস্যা দূৰ হয় আৰু সুখ আৰু সমৃদ্ধিৰ সৃষ্টি হয়।