এজন পুৰুষৰ কিমান পত্নী থাকিব পাৰে? পাঁচ, দহ, পোন্ধৰ? শেহতীয়াকৈ বিহাৰত জাতি লোকপিয়লৰ সময়ত ৰূপ চান্দ নামৰ এজন ব্যক্তিৰ সন্ধান পোৱা গৈছিল। দেখিলে তেওঁৰ পত্নীৰ সংখ্যা ৪০! নাই, টাইপ ভুল নহয়, আচলতে ৪০। আপুনি ভবাৰ দৰে নহয়। ভদ্ৰলোকসকলে ইমান পত্নীৰ লগত নাথাকে। তেন্তে? কথা কি ?
সত্যটো হ’ল এই ৪০ গৰাকী মহিলা বিহাৰৰ আৰৱাল জিলাৰ নিষিদ্ধ পল্লী অঞ্চলৰ বাসিন্দা। আৰু সকলোৱে স্বামীৰ নাম হিচাপে ৰূপচান্দৰ নাম উল্লেখ কৰিলে। তেওঁলোকৰ সন্তানৰ নাম লিখাৰ সময়তো নামটো পিতৃৰ সৈতে একে।
সেই অঞ্চলৰ ৭ নং ৱাৰ্ড নিষিদ্ধ গাঁও। বহু মহিলাই তাত থকা মানুহক গান গাই, নৃত্য কৰি মনোৰঞ্জন দিয়ে। কোনো এটাৰ ঠিকনা নিৰ্দিষ্ট নহয়। আৰু সেইবাবেই তেওঁলোকে স্বামীৰ নাম ৰূপচান্দ লিখিলে।
কিন্তু এই ৰূপচন্দ কোন? এই নামটো সকলোৱে কিয় লিখিলে? ৰূপ চান্দ আন কোনো নহয় ‘ৰূপিয়া’ মানে টকা। বিখ্যাত হিন্দী গীত ‘না বাপ বৰা না ভাইয়া, সবছে বৰা ৰূপায়্যা’ – এই শাৰীটো মনলৈ আহে। যি ধনৰ বাবে সেই মহিলাসকলে এই বৃত্তিটো বাছি লৈছে, তাৰ বাবে তেওঁলোকে তেওঁক নিজৰ ‘স্বামী’ অৰ্থাৎ ‘ৰূপচন্দ’ বুলি নামকৰণ কৰিছে।
এনে নামৰ অৱস্থান আৰু লোকপিয়ল কৰাৰ কাৰণ জানি সংশ্লিষ্ট শ্ৰমিকসকলে স্বাভাৱিকতে আচৰিত হয়। উৎস: টাইমছ নাও।