আপুনি নিশ্চয় আপোনাৰ বয়োজ্যেষ্ঠসকলৰ পৰা প্ৰায়ে শুনিছে যে ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তত উঠি দৈনন্দিন কাম-কাজ আৰম্ভ কৰিলে জীৱনত সফলতা লাভ কৰিব পাৰি। গতিকে ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তাৰ সঠিক সময় কি ? কিয় ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তাক শুভ বুলি গণ্য কৰা হয়? ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তত কৰা কামবোৰ কিয় প্ৰমাণিত হয়? আৰু বৈজ্ঞানিক গৱেষণাই ইয়াৰ বিষয়ে কি কয় ?
ভাৰতীয় সংস্কৃতিত ২৪ ঘণ্টাৰ সময় ভাগ কৰা হয় মুঠ ৩০ মুহুৰ্তত । অৰ্থাৎ প্ৰতিটো মুহুৰ্তা ৪৮ মিনিটৰ। এইদৰে দিনটোত ১৫ টা মুহুৰ্ত হয় আৰু ৰাতি ১৫টা মুহুৰ্ত। ব্ৰহ্ম মুহুৰ্ত নিশাৰ ১৪ তম মুহুৰ্ত। সূৰ্য্য উদয়ৰ আগতে দুটা প্ৰধান মুহুৰ্ত আছে। ব্ৰহ্ম মুহুৰ্ত্ত তাৰ ভিতৰত প্ৰথম। যদি আমি সঠিক সময়ৰ কথা কওঁ, সূৰ্য্য উদয়ৰ ১ ঘণ্টা ৩৬ মিনিট আগতে ব্ৰহ্ম মুহুৰ্ত্ত আৰম্ভ হয়। আৰু পৰৱৰ্তী ৪৮ মিনিটলৈকে এইদৰেই চলি থাকে।। কিন্তু ভৌগোলিক পৰিস্থিতি আৰু বতৰ অনুসৰি প্ৰতিদিনে বিভিন্ন সময়ত সূৰ্য্য উদয় হয়। সেইবাবেই ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তৰ আৰম্ভণি সময় দিনে দিনে ভিন্ন হয়।
উদাহৰণস্বৰূপে যদি সূৰ্য্য উদয় হয় গ্ৰীষ্মকালত পুৱা ৬:০০ বজাত গতিকে পুৱা ৪:২৪ বজাৰ পৰা আৰম্ভ হ’ব ব্ৰহ্ম মুহুৰ্ত। আৰু যদি ৰাতিপুৱা ৭:০০ বজাত সূৰ্য্য উদয় হয় শীতকালত গতিকে পুৱা ৫:২৪ বজাৰ পৰা আৰম্ভ হ’ব ব্ৰহ্ম মুহুৰ্ত। সাধাৰণতে পুৱা ৪:২৪ বজাৰ পৰা ৰাতিপুৱা ৫:১২ বজালৈ ভাৰতত ব্ৰহ্ম মুহুৰ্ত বুলি কোৱা হয়। এই সময়ত জীৱ-জন্তু আৰু চৰাইবোৰ সাৰ পায়। ফুল ফুলে। কুকুৰাই ডাক দিয়া আৰম্ভ কৰে। এক প্ৰকাৰে প্ৰকৃতিও হৈ পৰে ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তত সচেতন। ই জাগৰণৰ প্ৰতীক। প্ৰকৃতিয়ে আমাক টোপনি ত্যাগ কৰাৰ বাৰ্তা দিয়ে।
শাস্ত্ৰ অনুযায়ী,
ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তত সাৰ পোৱাটোৱে সৌন্দৰ্য্য দিয়ে,ধন-সম্পত্তি, দীৰ্ঘায়ু, প্ৰজ্ঞা, স্বাস্থ্য ইত্যাদি প্ৰদান কৰে।শৰীৰ পদুমৰ দৰে সুন্দৰ হৈ পৰে। ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তত সচেতন।ই জাগৰণৰ প্ৰতীক। ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তত অবিৰতভাৱে সাৰ পালে ব্যক্তিয়ে দীৰ্ঘায়ু পায় আৰু ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰাত সহায় কৰে। সামবেদৰ মতে,এজন ব্যক্তিয়ে শৌচ কৰি গা ধুব লাগে। সূৰ্য্য উদয়ৰ আগতে আৰু তাৰ পিছত ঈশ্বৰক পূজা কৰা। কোনো জ্ঞানী মানুহে এই সময় শুই নষ্ট নকৰে। এই সময়ত সাৰ পোৱা মানুহবোৰ সদায় গোটেই দিনটো সুখী আৰু শক্তিশালী হৈ থাকিব। আৰু সিহঁতে দীৰ্ঘদিন জীয়াই থাকে। প্ৰকৃতিয়ে আমাক টোপনি ত্যাগ কৰিবলৈ বাৰ্তা দিয়ে। শাস্ত্ৰ মতে ব্ৰহ্ম মূহুৰ্তত সাৰ পোৱা মানুহবোৰ বুদ্ধিমান আৰু উৎসাহী আৰু শুই থকাসকলৰ জীৱন ম্লান হৈ যায়। প্ৰাচীন কালৰে পৰা ঋষিসকল এই সময়ত উঠিছিল আৰু গা ধুই উঠাৰ পিছত,ঈশ্বৰৰ ধ্যানত মগ্ন হৈছিল। ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তৰ গুৰুত্ব আধ্যাত্মিক, মানসিক আৰু শাৰীৰিক সকলো দিশতে। এই সময়ত বতাহ একেবাৰে বিশুদ্ধ।
এইটো এটা শুভ সময়। মন্দিৰৰ দুৱাৰবোৰ খোলা হয়। ব্ৰহ্ম মূহুৰ্তত ধ্যান কৰিব লাগে।আয়ুৰ্বেদৰ মতে,
ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তত সাৰ পালে মানসিক চাপ, উদ্বেগ,অনিদ্ৰা আৰু হতাশা নোহোৱা হয়। ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তৰ ধৰ্মীয় গুৰুত্বও আছে। ৰামায়ণৰ মতে মহৰ্ষি বাল্মিকীৰ দ্বাৰা ৰচিত,হনুমান জীয়ে ৰাৱণৰ লংকাৰ অশোক বাটিকা পালেগৈ ব্ৰহ্ম মুহুৰ্টতেই। আৰু মাতৃ সীতাৰ জপৰ শব্দ শুনিলে। আৰু তাৰ পিছত গৈ মা সীতাক লগ পালে। ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তত উপস্থিত হৈ তেওঁৰ কাম সহজ কৰি তুলিছিল। ব্ৰহ্ম মুহুৰ্তত নিতৌ সাৰ পোৱা মানুহ, সফলতা লাভ কৰাৰ অধিক সম্ভাৱনা থাকে।
বাস্তু শাস্ত্ৰৰ মতে, এই সময়ত সমগ্ৰ বায়ুমণ্ডল ধনাত্মক শক্তিৰে ভৰি থাকে। এই ইতিবাচক শক্তিৰে যেতিয়া আমি কিবা এটা কৰো সফলতা পোৱাৰ সম্ভাৱনা বহুগুণ বৃদ্ধি পায়।
পুৱা ৩:০০ বজাৰ পৰা ৫:০০ বজালৈ উত্তম সময় ধ্যান আৰু জপৰ বাবে। কাৰণ এই সময়ত আমাৰ সজাগতা শীৰ্ষত আছে বিভিন্ন যোগগুৰুৱে তেনেকৈয়ে কয় ধ্যান কৰাৰ সৰ্বোত্তম সময় হ’ল সূৰ্য্য উদয়ৰ ডেৰ ঘণ্টা আগতে। কাৰণ এই সময়ত আমাৰ মনটো স্বাভাৱিকতে শান্ত হৈ থাকে আৰু এই সময়ত আমাৰ মন আমাৰ অতীতৰ লগত কম সংলগ্ন।
গতিকে এই সময়ত ই আটাইতকৈ সহজ হৈ পৰে যিকোনো কামত মনোনিৱেশ কৰিবলৈ।
আৰু একাগ্ৰতাই হ’ল প্ৰথম চৰ্ত যিকোনো কামত সফল হ’বলৈ। আমি যিমানেই মনোনিৱেশ কৰিম আৰু একাগ্ৰ হৈ থাকিম আমাৰ কামৰ প্ৰতি সেই কামত আমি যিমানেই সফল হওঁ